Het was begin november en de zon scheen op ons gezicht. Voor november was dit zeer ongebruikelijk…zo’n lekker zonnetje. Midden in de nacht stonden we op Schiphol in Amsterdam. Na al vele keren in Amerika te zijn geweest, kwam deze reis weer net zo spontaan in ons op, maar stonden we daar niet voor niks!

Om aan een zeer goedkope ticket te komen naar Orlando, Florida, moesten we ons op 3.30 uur op Schiphol melden. Dat lukte gelukkig. Die ochtend vlogen we de lucht in!

In het vliegtuig bleek dat er maar een paar mensen in zaten. Het vliegtuig werd namelijk naar Orlando gestuurd om allerlei vakantiegangers op te halen.

Na aankomst in Orlando zijn we gaan bidden waar we naartoe moesten gaan. Uiteindelijk besloten we om met de Greyhound bus naar Nashville Tennessee te rijden. De rit onderweg was erg mooi. En omdat de bus een paar keer stopte kom je ook echt door leuke dorpjes heen. Er valt altijd veel te zien.

Nadat we in Nashville het Ryman Auditorium mochten bezichtigen, moest ik toch even mijn handen op het podium leggen, waar sinds de jaren 50 grote artiesten hebben opgetreden. Zoals: Elvis, Jerry Lee Lewis, Little Richard, Everly Brothers en velen meer.

Met het beetje geld wat we hadden besloten we een motel te nemen in Cool Springs, Tennessee. Eenmaal in het hotel bleef er niets anders over dan te bidden voor nieuwe stappen. Inmiddels hadden we een gesprekje gehad met een jonge vrouw achter de balie van het motel en hadden we haar mijn cd gegeven. Op zondag morgen kwam ze daar op terug. Ze zei: “Maar jij bent toch een Gospelzanger? Misschien heb ik een tip voor je om vanavond eens naar een kerk te gaan. Wie weet hoe nieuwe contacten zich zullen ontwikkelen.”

Die avond kwamen we veel te vroeg op de parkeerplaats aan van deze kerk. Toen we ons net afvroegen of er wel een dienst zou zijn, kwam er een auto aanrijden. Een leuk gezin stapte uit. “Wie zijn jullie? En waar komen jullie vandaan?”, vroegen ze ons. We vertelden ons verhaal aan hen dat we, zonder een eigen woning te hebben, rondreisden om overal het Evangelie te brengen. We vertelden hun ook dat we per dag leefden in vertrouwen op God. Jerry & Sally en hun kids vonden het een geweldig verhaal en vroegen meteen of we naast hen kwamen zitten die avond. Toen de dienst begon bleek er een oudere man, een profeet uit Texas, die avond als gast te spreken. Hij was nog niet bezig of stopte alles, liep helemaal naar achteren in de zaal, en bleef pal voor ons staan. Hij zei: “Jullie hebben lang gezocht te landen, maar God zegt, “Land hier!””. Hij draaide zich om, liep terug naar het podium, maar kwam toch nog even terug en zei: “Kijk nog maar even goed naar deze twee zeer getalenteerde mensen.” Hoe kon hij dat weten? Hij bleek daar nog nooit eerder geweest te zijn, en kende ons totaal niet!!! Wij zochten inderdaad al een poosje om te landen. En ook wisten we dat God ons talenten had gegeven om Hem te dienen. Maar dat God tot deze profeet uit Texas had gesproken, raakte ons diep.

Onze gloednieuwe vrienden, Jerry & Sally keken ons met een blij gezicht aan: “Zo, kom je even binnen! Krijg je meteen een prachtig Woord van een profeet die je totaal niet kent! Bijzonder!”

Die avond, na de dienst, stond er opeens een groot gebouwde Amerikaan voor ons. Hij was de Sheriff daar. Maar ook christen. En hij bezocht die avond daar de kerk. Met een luide stem hield hij ons staande en zei: ”Als jullie vervoer nodig hebben, dan breng ik je graag naar de plek waar jullie verblijven”. We vertelden hem dat we in het motel daar vlakbij verbleven. Eenmaal daar aangekomen betaalde hij als cadeau, voor een extra nacht voor de volgende dag. Nu konden we tot dinsdagmorgen 11 uur in het hotel blijven. Dankzij het cadeau van de Sheriff!

Omdat we afhankelijk waren van Gods voorziening en ook geen auto hadden op dat moment, konden we niet anders dan de volgende ochtend een ontbijtje halen bij Shoney’s aan de overkant van het hotel. Die dag hebben we wat gerust, al waren we natuurlijk best gespannen in afwachting wat ons de volgende ochtend zou brengen wanneer we het hotel zouden moeten verlaten.

Zou er hulp komen? Zou er eten zijn? Zou er geld zijn of misschien nieuwe contacten…?

Die maandag zat er niets anders op dan gespannen af te wachten op een nieuw WONDER.

Inmiddels was het dinsdagochtend….

We keken elkaar aan en wisten dat we vóór 11 uur een groot wonder nodig hadden. Want vanaf 11 uur moesten we het hotel verlaten. Met ons laatste beetje geld, liepen we opnieuw naar Shoney’s voor een ontbijtbuffetje.

Als je op een groot wonder van God wacht, zit je niet bepaald rustig te eten! Maar als er dan wat gebeurt, is de blijdschap des te groter!!!

Net terwijl we onze tanden zetten in een heerlijke “pancake” (Amerikaans pannenkoekje), ging de deur van het restaurant open en kwamen onze nieuwe vrienden Jerry & Sally binnenlopen. Ze kwamen meteen op ons af! Wij vroegen verbaasd: “Hoe hebben jullie ons gevonden?” Jerry vertelde dat ze verschillende motels waren binnengegaan om te vragen of het Hollandse koppel daar verbleef! Uiteindelijk hadden ze het juiste motel te pakken en vertelde ze achter de balie dat we een ontbijtje aan het halen waren bij Shoney’s. Jerry vroeg of ze even bij ons mochten komen zitten. Hij zei: Ik wil even uitleggen waarom we hier zijn. Mijn vrouw is vaak verdrietig omdat ze nooit dromen krijgt van God. Maar vannacht kreeg ze een droom! In die droom vertoonde zich de Heer aan haar, en zei: “Neem Antoine en Mieke in huis, zolang dat nodig is. Ze was totaal beduusd dat God deze nacht tot haar gesproken had in een droom! Daarom zijn we hier om jullie te vragen of jullie een poosje bij ons willen komen! Het is een eer voor ons gezin om jullie te ontvangen.”

Jerry vertelde ons nog dat ze even terug naar hun werk moesten en ons precies om 11 uur zouden komen ophalen bij het motel. God had een groot wonder gedaan door te spreken tot dit koppel om ons in huis te nemen!

Net toen ze vertrokken waren, ging de deur van het restaurant weer open. Het was de profeet uit Texas, die in de kerk een Woord voor ons had gekregen! Hij liep meteen op ons af en zei: “Ik heb jullie gezocht en via het motel heb ik jullie hier gevonden!” Mieke en ik keken elkaar met grote ogen aan. Wat maakten we weer allemaal mee…!!!

Het ene bijzondere voorval na het andere! En dat in het grote Amerika.

De profeet vertelde dat hij voelde om nog voor ons te bidden. Met z’n drieën zijn we naar onze motelkamer gegaan en hebben gebeden om Gods leiding en voorziening. Daarna pakte hij geld uit zijn colbert, legde het op tafel en zei: “Wees gezegend hiermee, dit kunnen jullie nodig hebben”. We bedankten de profeet, namen liefdevol afscheid, waarna hij het vliegtuig zou nemen terug naar Texas.

Om 11 uur precies werden we die ochtend opgehaald, zoals beloofd, door Jerry & Sally. Zij namen ons mee naar hun huis vlak bij de bossen van Tennessee. We zouden daar een maand verblijven en maakten daar een bijzonder Kerstwonder mee…

Dat kun je lezen vanaf morgen in deel 2.