Wat een mooie foto! Dit is de kerk van onze vrienden pastor Paul & Jennifer Santoro in Ohio.

Op onze eerste reis in Amerika, we hadden geen huis meer of bezittingen, zaten we vast in de bergen van West Virginia. Geen geld, credit card of bekenden die we konden bellen. Alleen ons geloof en vertrouwen dat God in Nederland had gesproken met ons te zijn op Zijn/onze journey (reis).

In een motel zat ik voor me uit te kijken....wat nu? Geld op, die ochtend moesten we het motel uit maar dan....Mieke zei te hopen niet in een doos te moeten slapen��Ik zei haar dat God alles onder controle had, had Hij ook beloofd, maar ik was wel wat nerveus. We hadden echt een wonder nodig! Die ochtend stonden we op....Mieke keek me aan en zei vol geloof: "Ik maak me gewoon leuk op alsof ik spoedig word opgehaald voor het volgende avontuur". Maar in werkelijkheid hadden we niks dan alleen Gods grote hand op ons leven! (Het allerbelangrijkste).

We liepen naar de ontbijtzaal waar we thee/koffie en wat kleine dingetjes aten. Voor het eten sloten we onze ogen en baden voor de nieuwe dag en een wonder. We openden onze ogen na het Amen en daar stond een man aan onze tafel.....zijn naam was Dave Kearney. Uit Ohio......Hij zei: "Ik zie jullie bidden. Ik ben Dave! Zijn jullie christen?" We vertelden hem dat we reizende waren in Amerika maar geen huis hadden en aan het wachten waren op een wonder. Hij keek ons aan en zei: "Jullie moeten mijn Pastor Paul & Jen bellen. Zij kennen dit leven en willen jullie zeker ontmoeten!" We kregen hun nummer en hij vertrok. Hij draaide zich nog om en zei: "Ik rij altijd naar huis, maar op een of andere wijze kwam ik hier terecht vannacht. Nu snap ik waarom!". En toen was hij weg. Daar stonden we nou. Met een telefoonnummer, wetende dat we twee uur later uit het hotel moesten. Maar dan?

Ik belde nerveus het telefoonnummer in Ohio. "Hello", zei Jen Santoro. Ik vertelde wie we waren en wat er gebeurd was door de ontmoeting met Dave Kearney uit hun kerk. En dat we vast zaten en hun om gebed vroegen. Jen zei ons terug te bellen. Oeps, zou ze echt bellen? Het wachten 10 minuten, 15 minuten, 20 minuten leerde ons volkomen te vertrouwen op Gods voorziening en niet op de omstandigheden! En toen......ging de telefoon.

"Antoine, It's Jennifer!" "We komen jullie morgen halen!" Joehoe!!!!! Saved by the bell!!!! "Oh, maar zei je morgen halen? We moeten zo het hotel verlaten!" Jennifer zei:"We hebben nog een nacht voor jullie betaald zodat we morgen komen en jullie meenemen naar Ohio. We zorgen voor jullie en jullie zijn veilig hier". Tranen in onze ogen en even huilen om de spanningen te laten gaan!

Daar sta je dan in Amerika. Geen huis in Nederland, geen geld, helemaal niks dan twee koffers en elkaar. We mochten gelukkig zonder stress nog een nacht blijven in het motel, maar we hadden wel trek.

Mieke vroeg me hoe we nu konden eten die avond. Er is niks meer zei ze dus we zitten klem. God is zo meedenkend want op dat ogenblik ging de telefoon........Een oudste uit een kerk waar we de dag ervoor naar toe geweest waren. De kerk van TD Jakes.

Hij belde ons op in het motel en zei: "Dankjewel Antoine voor je muziek. Your Touch draai ik al de hele dag! Prachtig. Mag ik jullie vanavond meenemen om heerlijk uit eten te gaan?" Weer hadden we tranen omdat God Zijn kinderen niet in de steek laat als Hij ze "on the road" brengt voor een roeping. Die avond hebben we heerlijk gegeten met deze oudste uit TD Jakes zijn kerk en dankten we God voor Zijn voorziening in het grote Amerika.

De volgende dag moesten we uit het motel, maar.......terwijl we met de koffers buiten stonden kwam er een Cadillac aanrijden. Met pastor Paul & Jen Santoro! Ze hadden 7 uur gereden om ons op te halen. En weer 7 uur terug! Terwijl zij ons niet kenden! Snap je?

Deze vrienden zijn mijn hero's (helden). Ze stapten lachend uit en Jen zei: "Zo had ik jullie me precies voorgesteld hoe jullie er uit zouden zien". Jennifer vroeg: "Hebben jullie honger?" We keken haar aan en riepen in koor "O jaaaa". En even later zaten we bij het Bob Evans Restaurant met heerlijke fruit, groenten, maceroni cheese en IJs toe! God had ons uit een benauwde situatie gered maar Zijn Hand was op ons.

We zijn een tijdje bij Paul & Jen gebleven en mochten dienen en optreden waar het nodig was. We zijn dankbaar voor deze vrienden en het prachtige werk dat zij doen in de Christ Church Bellbrook (zie foto) in Ohio.